امام علی بن الحسین علیه السلام، چهارمین پیشوای شیعیان جهان است که در کربلا حضور داشته و در دوران اسارت با اسرای اهل بیت به عنوان اسیر به کوفه و شهر های مسیر راه و شام برده شده است، بیشترین نقش را در تبیین حقایق نهضت امام حسین علیه السلام ، وافشای مظلومیت امام حسین علیه و جنایات دشمنان اهل بیت داشته است،
معروف است که امام سجاد علیه السلام در روز یازدهم محرم با قافله اسرای اهل بیت به سمت کوفه برده شده است، چون مریض بوده و توان جسمی نداشته پا های حضرت را از زیر شکم شتر باهم بسته بوده است که حضرت از بالای شتر در مسیر راه به زمین نیفتد،
وقتی اسرای اهل بیت به قتل گاه می رسند خودشان را از بالای شتر ها به پایین می اندازند و به کنار شهدای که در قتلگاه بوده می روند، وهر کدام شهیدی را در بغل می گیرند و با حالت زاری وصف نشدنی با شهدا به گفتگو می نشینند، امام سجاد علیه السلام که پاهایش از زیر شتر بسته بوده است، نمی تواند از بالای شتر به پایین بیاید و در بالای شتر می ماند، و ناظر صحنه ی دلخراش، غم انگیز و توان فرصای که از دیدار اسرا با شهدا خلق شده بوده می گردد ،
توان خودش را از دست می دهد و حالش بهم می خورد، زینب کبری (س) متوجه وضع ناگوار امام سجاد (ع) می گردد و فورا خودش را به امام سجاد (ع) می رساند، و می گوید چه شده است ای امید امامت و ولایت، و ای یاد کار گذاشتگان صالح و نور دیده ام ؟
امام سجاد (ع) می فرماید عمه جان چرا این گونه نشوم، ملاحظه می کنید ، دشمن آمده کشته گان خودش را دفن کرده است ، اما بدن نازنین امام حسین علیه السلام و فرزندان پیامبر صلی الله علیه و آله ، در میان قتل گاه بدون غسل و کفن مانده اند و کسی نیست که بیاید آنان را دفن نمایند ،
امام سجاد این صحنه غم انگیز ، که بیان گر مظلومیت امام حسین علیه السلام و یاران باوفایش و هم چنین بیان گر مظلومیت اهل بیت ، پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم که اسیر دشمن بودند از یک طرف و ظلم و ستم بیش از حد و جنایت های جنگی دشمنان ستمکار اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و در راس آن یزید، عبیدالله و عمر سعد و لشکریانش بودند ، همیشه در جلوی چشمش حاظر بود ، و لحظه آن حالت دردناک را فراموش نکردند و همیشه آن را باز گو می کردند،
بارها می فرمودند که در کربلا در یک روز هیجده تن که هر کدام در زمان خود، نظیر نداشتند ، شهید شدند،
یا در پاسخ خادم خود که گفته بود تاکی شما خاطره کربلا را یاد آور می شوید وگریه می کنید؟
فرمود یعقوب پیامبر یک از فرزندانش بنام یوسف در محضرشان نبودند و گم کرده بودند در حالیکه زنده بود ، آن قدر گریه کرد که چشمش سفید شد ،
ولی من ۱۸ نفر از عزیزانم را در یک روز از دست دادم که هر کدام یوسف ثانی بودند، چگونه گریه نکنم ،
امام سجاد از همان اول تا روز آخر عمر شریف شان ، مبلغ و مبین نهضت امام حسین علیه السلام و وقایع کربلا ی آن حضرت ، وابیین کننده مظلومیت امام حسین علیه السلام و یاران با وفایش بودند،
ولی با توجه به شرایط حاکم اجتماعی آن حضرت بیشتر روی بیان شخصیت افراد نهضت و قیام کنندگان و عزاداری برای امام حسین علیه السلام و تبیین مظلومیت آن حضرت در جریان کربلا تکیه می کردند،
تا عزاداری و گریه برای آن امام حسین علیه‌السلام را به یک امر مقدس و قابل تقدیر و تجلیل طرح کرده در میان جامعه نهادینه کرده و یک سنت اجتماعی تبدیل کنند ،
وبدین صورت مکتب امام حسین علیه السلام را زنده و جاویدانه سازند ،
درود خداوند متعال بروان پاک و مقدس امام سجاد علیه السلام، اللهم صلی علی محمد وال محمد الائمه الطبین الطاهرین ،